Porady weterynaryjne
Aplikowanie kropli do oczu
Trzymaj psa mocno, przyciągając jego głowę do siebie. Kciukiem i palcem wskazującym utrzymuj powieki psa otwarte. Wpuść krople do otwartego oka od góry. Uważaj by nie podrażnić oka aplikatorem. Po wpuszczeniu kropli pies powinien kilkakrotnie mrugnąć powiekami tak, aby lek został rozprowadzony.
Jeżeli macie Państwo podejrzenia, że wasz pupil jest chory, nie zwlekajcie z odwiedzeniem weterynarza. W naszym pogotowiu weterynaryjnym w Pile i Jastrowie weterynarze przyjmują przez 24h na dobę. Większość szybko zdiagnozowanych chorób u zwierząt można bez trudu leczyć, nie narażając czworonoga na ból i cierpienie związane z chorobą ( weterynarz Piła-24h tel. 601-568-858 )
Krople do uszu
Odmierzoną ilość lekarstwa wkraplamy do ucha nie wkładając zakraplacza zbyt głęboko. NAJLEPIEJ PODAĆ 1 KROPLE DO KAŻDEGO ZAGŁĘBIANIA U WYLOTU KANAŁU SŁUCHOWEGO (w 3 punkty) I DOPIERO CZWARTĄ KROPLĘ PODAĆ DO ŚRODKA. Masaż ucha ułatwia równomierne rozprowadzenie kropli. Pamiętajmy, że stosujemy krople do uszu wyłącznie w porozumieniu z lekarzem weterynarii. Czyszcząc ucho przed zakropleniem nie uszkodzimy błony bębenkowej, zewnętrzny kanał słuchowy jest w kształcie litery L jak widać na obrazku
Balsamy, kremy i maści.
Odpowiednie zaaplikowanie balsamu, kremu lub maści okazuje się często trudne. Aby były skuteczne muszą pozostać na miejscu. Niestety naturalnym odruchem szczenięcia będzie chęć zlizania leku. Lekarstwo należy więc dokładnie wetrzeć w chore miejsce. Najlepiej jest zrobić to tuż przed spacerem. Najprawdopodobniej szczenię będzie zbyt zainteresowane otoczeniem by wylizywać swą ranę. Jeśli jednak uporczywie próbuje to zrobić można ranę zabezpieczyć ochronną opaską.
Pigułki i płyny.
Ponieważ większość właścicieli psów będzie zmuszona wcześniej lub później podać leki swoim pupilom, poniżej zebraliśmy kilka praktycznych porad. Dowiesz się jak zaaplikować psu pigułkę, jak zabandażować skaleczoną łapę, jak wpuścić krople do podrażnionego ucha. Wiedza ta przyda się, kiedy pies będzie zmuszony skorzystać z Twojej pomocy.
Nie należy mieszać leków z karmą. Pies może być zbyt chory, aby zjeść swoją porcję. Może również zauważyć, że coś „się nie zgadza” i zwrócić zjedzoną karmę. Niektóre wyjątkowo sprytne psy potrafią zjeść całą miskę pożywienia i na dnie zostawić nietkniętą pigułkę. Dla Ciebie i Twojego psa najprostsze będzie następujące postępowanie. Zanim podasz lek, poćwicz z małymi, okrągłymi sucharkami przeznaczonymi dla psów. Na początek daj swojemu pupilowi kilka sucharków, aby poczuł ich smak. Następnie podaj mu sucharek tak, jakby był pigułką: jedną ręką obejmij pysk psa od góry i odchyl jego głowę nieco do góry. Twoja dłoń obejmuje kufę, palcami nasuń wargi psa na jego górne zęby. Pigułkę trzymaj kciukiem i palcem wskazującym drugiej ręki, środkowym palcem uciskaj żuchwę tak, aby pies otworzył pysk.
Połóż pigułkę na języku psa, dość głęboko. Zamknij psu pysk i pogłaszcz go kilkakrotnie od góry do dołu (głowa podniesiona) po podgardlu, aż przełknie.
Postępuj łagodnie, przemawiając jednocześnie do szczenięcia uspokajająco. Smakołyk i pochwała po zakończonej „operacji” przekonają Twego pieska, że zabieg nie był zbyt nieprzyjemny!!! W przyszłości okaże się, że nie na darmo poświęcaliśmy temu ćwiczeniu czas i wysiłek.
Przy podawaniu leków w płynie, pysk psa powinien być zamknięty, a głowa odchylona do tyłu. Odciągamy kącik warg i podajemy psu lek (np.: posługując się strzykawką). Można zaraz potem pomasować szyję w dół stymulując odruch połykania.
Przy podawaniu kropli lub maści do oczu należy bardzo uważać, by aplikatorem nie uszkodzić oka.
Jak poznać, że pies jest chory?
Wielu właścicieli bez trudu rozpoznaje stan chorobowy swojego psa. Jednak u nowego szczenięcia, którego charakter i usposobienie jeszcze słabo znamy jest znacznie trudniej zauważyć objawy choroby. Zwracaj uwagę na symptomy wymienione na poprzednich stronach w akapicie „Regularne oględziny” oraz na wymienione niżej objawy:
- Zbyt częste lub zbyt rzadkie oddawanie moczu
- Krwawe lub płynne stolce, biegunka
- Powtarzające się wymioty
- Ślinotok lub nierówny oddech
- Utrata apetytu
- Gwałtowne chudnięcie lub tycie
- Stopniowa utrata wagi ciała
- Apatia i ospałość
- Nadmierne pragnienie
- Matowa sierść
Jeśli odkryjesz u swojego psa któryś z wymienionych symptomów upewnij się, że objawy trwają lub powtarzają się. Np.: odmowa zjedzenia jednego posiłku nie oznacza utraty apetytu. Nie wpadaj więc w panikę, lecz uważnie obserwuj psa. Jednak uważaj na pozorne objawy chorobowe, które nie są objawem choroby np. niechęć do jedzenia u psa, gdy suki mają cieczkę czy pozorny ból brzucha, gdy kotka podnosi zad, a brzuchem ociera o ziemię w czasie rujki. Jeśli pies wygląda na chorego, przede wszystkim zmierz mu temperaturę. Zrób to następująco: posmaruj końcówkę termometru doodbytniczego lub elektronicznego wazeliną czy linomagiem, a następnie wprowadź go (1/4 długości) w odbyt psa. Mierz temperaturę przez około 1 minutę trzymając pewnie termometr, ponieważ niektóre psy reagują bardzo silnymi skurczami odbytu tak, że mogą wciągnąć cały termometr. Temperatura zdrowego psa waha się między 38°C a 38,5°C. Niższa lub wyższa temperatura powinna zostać skonsultowana z lekarzem weterynarii. To, że pies ma ciepły i suchy nos może, ale nie musi być objawem gorączki.
Pazury
Pazury psa, o ile nie ścierają się same, powinny być regularnie przycinane. Jeśli słychać stukot pazurów o podłogę (najbardziej słychać to na panelach podłogowych), kiedy pies chodzi po domu- oznacza to, że czas najwyższy je skrócić. Jeśli będziesz odwlekał zabieg, pazury łamiąc się mogą odsłonić unerwiony rdzeń. Do skracania pazurów używaj specjalnych przeznaczonych do tego celu cążek. Są bardziej odpowiednie niż nożyczki. W czasie zabiegu poproś kogoś, żeby pomógł ci trzymać mocno łapę psa. Obcinaj pazury po małym kawałku. Nie próbuj odciąć jednym ruchem całego czubka pazura. Uważaj, aby nie uszkodzić rdzenia pazura, tj. ukrwionej i unerwionej tylnej jego części. Jeśli niechcący odetniesz za dużo i pazur zacznie krwawić, posyp skaleczone miejsce pudrem dla dzieci lub mąką, dzięki czemu krwawienie ustanie. Jeśli nigdy wcześniej nie przycinałeś psu pazurów, poproś swojego lekarza weterynarii lub psiego fryzjera, aby pokazał Ci jak to należy robić. Najbezpieczniej jednak powierzyć tę czynność fachowcowi.
Często na tylnych łapach psy mają dodatkowe, tzw. piąte pazury (w rzeczywistości pierwsze). Są to palce z pazurami umiejscowione wyżej, niż pozostałe, od strony wewnętrznej kończyn tylnych. POWINNO SIĘ JE USUWAĆ CHIRURGICZNIE najlepiej do 6 miesiąca życia. Pozostawienie ich grozi w wieku dorosłym np. oderwaniem całego, zwykle słabo przytwierdzonego palca w czasie biegania po łące, co może skończyć się krwotokiem tętniczym, groźnym nawet dla życia zwierzęcia. Zabieg jest krótki, można go zrobić w każdej niemal lecznicy. W naszej lecznicy zwierząt w Pile kosztuje od 60 do 100 zł.
Łapy
Jeśli Twój pupil ciągle liże łapy, jeśli w ruchu oszczędza nogę lub kuleje, oznacza to, że coś nie jest w porządku. Obejrzyj dokładnie każdą część łapy. Usuń ciała obce, które utkwiły między palcami lub w sierści. Jeśli nie możesz znaleźć przyczyny, obmacaj delikatnie całą nogę, ponieważ twój pies mógł doznać wewnętrznego obrażenia. W ostateczności odwiedź lekarza weterynarii. Nierzadko również przyczyną lizania łap jest zapalenie skóry w przestrzeniach między palcowych. Wtedy już koniecznie trzeba psa leczyć w lecznicy.
Dbaj o łapy swojego psa; usuwaj źdźbła trawy, drzazgi i inne ciała obce, które w nich utkwiły. Jeśli musisz wyciąć włosy spomiędzy palców, używaj bardzo ostrożnie niezbyt ostrych nożyczek, aby nie skaleczyć skóry między palcami.
Zęby i dziąsła
Szczenięta tracą mleczne zęby w wieku 4 do 6 miesięcy. Nie martw się więc zbytnio, jeśli na podłodze lub zabawce znajdziesz mały mleczny ząb. Wyrzuć go, aby szczenię nie mogło go połknąć. Obejrzyj pozostałą po zębie rankę i sprawdź czy między pozostałymi zębami nie utkwiły resztki. Oglądając stałe zęby zwróć uwagę czy nie są odbarwione lub próchnicze zmienione. Upewnij się czy pies nie uszkodził sobie któregoś zęba, czy żaden nie rusza się. Sprawdź czy dziąsła nie są zaognione oraz, czy nie odsłaniają korzenia któregoś z zębów. Blade dziąsła wskazują najczęściej na zły stan zdrowia Twego pupila. Możemy ułatwić psu przetrwanie ząbkowania, dając mu do zabawy piłkę lub kość z twardej gumy. Jeśli to zaniedbamy, szczenię znajdzie sobie samo odpowiedni przedmiot. Aby zachować zdrowie stałych zębów, powinniśmy czyścić je odpowiednią szczotką. W żadnym wypadku nie można dopuścić do uszkodzenia dziąsła, ponieważ w przyszłości pies będzie bał się tego zabiegu. Można zapobiegać tworzeniu się kamienia nazębnego karmiąc psa odpowiednią, suchą karmą – dieta weterynaryjna zapobiegająca tworzeniu kamienia nazębnego np. Royal Canin DENTAL lub Hill’s t/d.
Kamień nazębny należy usuwać bardzo ostrożnie. Najlepiej jest czyścić tylko część zęba za każdym razem tak, aby pies przyzwyczaił się do zabiegu.
Uszy
Sprawdź czy ucho jest suche, czy nie tworzy się nadmierna ilość wydzieliny, czy nie wydziela się przykry zapach. Jeśli uszy są podrażnione, pies drapie się lub gwałtownie nimi trzepie. Sprawdź sam: zdrowe uszy są bladoróżowe, czyste i wolne od wszelkiego zapachu. Jeśli u Twojego psa tak nie jest, skontaktuj się z lekarzem weterynarii. Do profilaktycznego czyszczenia uszu można używać tamponu zwilżonego wodą utlenioną. Czyścimy łatwo dostępną część ucha nie ruszając jego wnętrza.
Systematyczne czyszczenie jest bardzo ważne u psów, które mają wiszące uszy, gdyż są one szczególnie podatne na infekcje.
Oczy
Sprawdź czy oczy szczenięcia nie są podrażnione, a spojówki zaczerwienione, czy powieki nie są przymknięte, czy oczy nie łzawią lub nie ropieją, czy rogówka nie jest mętna. Jeśli oko jest podrażnione, pies często trze je łapami lub ociera się głową o inne przedmioty. W takim wypadku należy przyjrzeć się oczom dokładniej. Aby zapobiec schorzeniom oczu należy je regularnie, delikatnie pocierać kawałkiem czystej waty zmoczonym w ciepłej przegotowanej wodzie.